Wieża Babel - Jacek Kaczmarski, Zbigniew Lapinski, Przemyslaw Gintrowski

Spójrz w dół Gabrielu Archaniele

Gdzie tłum swój nowy wznosi chram

Na bezprzykładny ich wysiłek

Gdy chcą w nadludzkim arcydziele

Dorównać nam przez chwilę

Gdy w dół biegają i do góry

Spajając ciężkie głazy krwią

Na swym wspaniałym wspólnym kopcu

Bez żadnej kłótni awantury

Radośni są i mocni

Że wszyscy mają język jeden

By nim wyrazić jedną myśl

Tacy się widzą piękni mądrzy

Zbyt szybko chcą osiągnąć Eden

I miarą swą świat sądzić

Nie muszę nawet palcem ruszyć

By w prochy ziemi wetrzeć proch

Bo piorun rękę moją zdradzi

Człowiek zagładę nosi w duszy

Wystarczy go przerazić

Odbiorę bratu brata język

I koniec zgody Tłumiąc głos

Będę się zdradzać śledzić kumać

Na mnie polegać we mnie wierzyć

Wszak to ich los i duma

Patrz teraz Dłonie im opadły

I już nie rozumieją słów

Wieża osuwa się w mrowisko

Niech cię nie mierzi ich szkaradność

Spójrz znów

Już czysto