Даруй - J:МОРС

Мы такія запаволеныя,

Калі за вокнамі манахром

І незалежныя светлафоры.

Плынь накрые нас, і зноў цішыня.

І мы спыняем, хто на сезон,

Хто на гады,

А хто назаўжды

Свае маторы.

Даруй!

Я ўзнімаю твар угару.

Даруй!

Я не губляю маю мару.

Даруй,

Краіна сноў, дзе попел і снег.

Даруй, даруй мне!

Дзень праз вокны ў халодны пакой,

Як усе, што мы рабілі дарма

І так у выніку было лепей.

Мне самотна, ты мяне супакой.

Ты нават не чакала сама,

Як мала цяпла,

Як мала святла

У маім сусвеце.

Даруй!

Я ўзнімаю твар угару.

Даруй!

Я не губляю маю мару.

Даруй,

Краіна сноў, дзе попел і снег.

Даруй, даруй мне!