Decline of the West (O Ιερεας και ο Ταφος) - Acherontas

Ο ποιητής μου είπε πως ο Απρίλης είναι ο μήνας ο σκληρός: Ανάμεσα σε δύο

ηλιοστάσια, η ένταση έγινε ανυπόφορη

Δε συλλογιέμαι πια, δε βλέπω πια, μόνο αναθυμάμαι

Παλιά δόξα:

Περίλαμπροι άντρες έσβησαν, δάφνες μασημένες, ο Οζυμανδίας στην άμμο να

παρακαλεί τους διαβάτες «Βασιλιά των Βασιλέων» να τον αποκαλέσουν

Μα είναι βασιλιάς μόνο σε μια χούφτα σκόνης και στην χούφτα αυτή βλέπω τον

τρόμο.

Και όμως τον χαιρετώ κάθε πρωί ενώ ο ήλιος σιγά σιγά τον τρώει εκεί στην

έρημο δίπλα στην όαση του El-Fayoum

Κάθε βράδυ στον ύπνο μου βλέπω τη Σίβυλλα

Κάθε βράδυ την ρωτώ «Σίβυλλα, τι θέλεις;»

Kαι εκείνη απαντά: «αποθανείν θέλω.»

«αποθανείν θέλω.»

«αποθανείν θέλω.»

«Σίβυλλα, πώς αποθνίσκει ο κόσμος;»

Και αποκρίθηκε αυτή:

Είδα την Πιέτα και η Παρθένος με κοιτούσε με μάτια νεκρού

Χαϊδεύει τον Χριστό (δεν είναι μητέρα

Δεν είναι μητέρα

Είναι φίδι)

Σιωπηλά

Πελώρια μάτια, μαύρα χείλη, νύχια κόκκινα και στο βάθος

Σκληρότητα πέρα από κατανόηση

Ο Νέος Τύραννος στο παρθενικό σεντόνι

(Δεν είναι μητέρα

Δεν είναι μητέρα

Είναι φίδι)

Αυτός ο Τόπος είναι Τρομερός

Έτσι πεθαίνει ο κόσμος μας

Έτσι πεθαίνει ο κόσμος μας

Έτσι πεθαίνει o κοσμος μας

Όχι με Κραυγή, αλλά με Στεναγμό