Deli Dar Atash - Alireza Ghorbani

چه غم دارد ز خاموشی درون شعله پروردم

که صد خورشید آتش برده از خاکستر سردم

به بادم دادی و شادی بیا ای شب تماشا کن

که دشت آسمان، دریای آتش گشته از دردم

شرار انگیز و طوفانی، هوایی در من افتاده است

که همچون حلقه آتش در این گرداب می گردم

به شوق لعل جانبخشی که درمان جهان با اوست

چه طوفان می کند این موج خون، در جان پر دردم

در جان پر دردم، چه طوفان می کند

در آن شب های طوفانی که عالم زیر و رو میشد

نهانی شب چراغ عشق را در سینه پروردم

در سینه پروردم

چه غم دارد ز خاموشی درون شعله پروردم

که صد خورشید آتش برده از خاکستر سردم

به بادم دادی و شادی بیا ای شب تماشا کن

که دشت آسمان، دریای آتش گشته از دردم