Kadınım - Alper Atakan, Mehmet Erdem

Eşyalar toplanmış seninle birlikte

Anılar saçılmış odaya her yere.

Sevdiğim o koku yok artık bu evde

Sen...

Kıyıda köşede gülüşün kaybolmuş

Ne olur terketme yalnızlık çok acı

Bu renksiz dünyayı sevmiştik birlikte

Sen...

Kadınım, kadınım, kadınım.

Hatırla o günü karşı ki sokakta

Seni öptüğümü ilk defa hayatta

Kollarımda benim ilkbahar sabahı

Sen...

Sönmüş bak ışıklar,ev nasıl karanlık

O ılık aydınlık yuvamız soğumuş

Geceler bitmiyor ağlıyorum artık

Sen...

Kadınım, kadınım, kadınım.

Eşyalar toplanmış seninle birlikte

Anılar saçılmış odaya her yere.

Sevdiğim o koku yok artık bu evde

Sen...

Masamız köşede öylece duruyor

Bardaklar boşalmış her biri bir yerde

Sanki hepsi hasret senin nefesine

Sen...

Kadınım, kadınım, kadınım.

Bana bıraktığın bütün bu hayatın

Yaşanan aşkların değeri yok artık

Ben sensiz olamam artık anlıyorum

Sen...

Şimdi çok yalnızım

Ne olur kal benimle

O kapıyı kapat elini ver bana

Dışarıda yalnız üşüyorsun

Sen...

Kadınım, kadınım, kadınım.