Hvar - Árstíðir

Það hefst með birtunni

Hún læðist og skynjunin

Umbreytist, hver minning sem

Bærist með vindinum

Öldur sem teygja sig upp

Fyrr mun ég þegja

Ef má á reyna

Með hvatningu vindarins

Þá verður ekkert eins

Það á sér engan stað

Enginn kemst þar að

Umvafinn djúpinu

Hver maður er eyland

Öldur sem teygja sig upp á gráu klettana

Fyrr mun ég þegja og láta sem ég aldrei þekkt' hana

Ef má á reyna eftir önnur eins átjan ár

Með hvatningu vindarins

Þá verður ekkert eins