Bez końca - Artur Rojek

Jak się trzymać w pionie, kiedy wieje?

Jak zatańczyć, gdy się pali grunt?

Dziki wschód

Walczę by przez chwilę poczuć siebie

Walnij mnie w głowę, gdzie jest skrót

Padam i już wiem, że ty

Gasisz we mnie wojny

I przykładasz lód

Bierzesz mnie za rękę

Gdy porywa nurt

I możemy milczeć

Tak normalnie milczeć

Jak poranny śnieg, jak biały dym

Aż ukoi

I możemy milczeć

Tak normalnie milczeć

Jak poranny śnieg, jak biały dym

Aż ukoi

Powiedz, skąd u ciebie taki spokój?

Gdy zapałkę znów ci gasi deszcz, tak na raz

Ja wciąż na to szczekam, ja na to warczę

Ratuj, nie wiem jak omijać czerń, przeżyć dzień

Gasisz we mnie wojny

I przykładasz lód

Bierzesz mnie za rękę

Gdy porywa nurt

I możemy milczeć

Tak normalnie milczeć

Jak poranny śnieg, jak biały dym

Aż ukoi

I możemy milczeć

Tak normalnie milczeć

Jak poranny śnieg, jak biały dym

Aż ukoi

I możemy milczeć

Tak normalnie milczeć

Jak poranny śnieg, jak biały dym

Aż ukoi

I możemy milczeć

Tak normalnie milczeć

Jak poranny śnieg, jak biały dym

Aż ukoi