Zbyszek Kieliszek i koleżanka Szklanka - Big Cyc

Spotkali się pewnego ranka

Zbyszek Kieliszek i koleżanka Szklanka

Często na stole się całowali

Między musztardą i rogalami

Zbyszek Kieliszek był gość z kryształu

A ona Szklanka całkiem zwyczajna

Wszyscy w kuchni o tym mówili

Nie do przyjęcia był to mezalians

«Kieliszek był z arystokracji»

— Krzyczał widelec do cukiernicy

«Żywot szklanki proletariacki»

— Szepnął salceson do polędwicy

Lecz miłość była to szczera bardzo

Chociaż kryształy szklankami gardzą

Na nic dysputy o czyjejś randze

Życie skończyli na balandze

Zbyszek Kieliszek, koleżanka Szklanka

Kieliszkiem rzucił ktoś o ścianę

Szklankę rozbito na dywanie

Morał z tego jest właśnie taki

Wszystko się tłucze, a głównie szklanki

Spotkali się pewnego ranka

Zbyszek Kieliszek i koleżanka Szklanka

On lubił wódkę, a ona wino

Dobrze im razem ze sobą było

Zbyszek Kieliszek, koleżanka Szklanka