Hayat...Ben... - Cem Adrian

Çok sevdim, sevdim seni

Çok üzdün, üzdün beni

Uykusuz bir gece ve saat epey geç

Aklımda bir sorun var ve elimde cevap;

alkol…

Sabah olsa ben bir kere sızsam

Ve sonra tekrar uyanıp da konuşsam

Hayat hayat diye ben, hayat hayat dinle beni

Bırak bırak peşimi, bırak bırak peşimi benim

Hayat ben vazgeçtim

Bu dünya çok elips, hayat çok edepsiz

Adımı bile koymuşlar benden habersiz

Belki konuşmak da yaşamak gibi

Belki çok gereksiz, çok gereksiz

Bedenim senin ama hayat, ruhum asla!

Diye ben, hayat hayat, masumum

Bırak bırak peşimi, bırak bırak peşimi benim hayat…

Ben vazgeçtim…

(Bu kadarı fazla)

Geri ver, geri ver, geri ver…

Her şeyi, her şeyimi, her şeyi baştan, yeni baştan…

Çok üzüldüm, çok üzdüler beni hayat sayende…

O insanlar insanlar insanlar var ya…

Hepsi hepsi kadar en çok masum ve biraz da suçluyum

Ama sen çok günahkarsın hayat

Hala masumum, hala masumum hayat

Ama herkes kadar, herkes kadar günahkarım

Çok üzdün, çok üzdün beni hayat

Çok, çok sevdim seni hayat

Sevdim, sevdim seni ama

Hayat seni ben seçmedim

Çok, çok üzdün beni hayat

Üzdün, üzdün beni hayat

Hayat seni ben affetmedim

Hala masumum ve…

Hala masumum ve…

Hala masumum ve…

Hala masumum…