Larg - Eni Koçi, Elinel

Një ëndërr e thyer në ditar

Kujtime e dhëmbje

Rreshtë në kalendar

S’ka gota, dolli

Pervjetor i brishtë

Natyrë, pa ngjyrë

Më dhembë pafundësisht

Griset, çdo foto e letër

Por jo kujtimet

S’janë detet as qytetet

Ne ndajnë gabimet

Se unë t’besova ty

Por ne nuk kishim fat'

Ti kurrë nuk ke m’u kthy

Gjithmonë do jemi larg

Sa shumë të deshta ty

Por ne nuk kishim fat'

Ti kurrë nuk ke m’u kthy

Se ne të dy

Perjetë do jemi larg

Mundesh mem urrejtë unë k’to s’e kom' problem

T’pakten e di që për mu bile nin najsen

Edhe pse kisha dashtë shpjegim ma t’mirë me pasë

S’kom mundesi me hasë n’mirëkuptim për largimin tem

Gjithë e kom' ditë që meriton dikon' ma mirë

Kam provu me bindë veten që edhe unë jam i tille

N’fakt (nahh), unë s’jom i tillë

Nuk du me t’majtë peng ti e meriton më kon e lire

Ti s’je si unë, je e bukur, je e butë

Unë jom i eger, jom i trentë, jom i smutë

Unë jom krenar e s’e kom' zakon m’u lut'

Po njejtë si besimin lem' edhe m’u m’u zhduk'

Se unë t’besova ty

Por ne nuk kishim fat'

Ti kurrë nuk ke m’u kthy

Gjithmonë do jemi larg

Sa shumë të deshta ty

Por ne nuk kishim fat'

Ti kurrë nuk ke m’u kthy

Se ne të dy

Perjetë do jemi larg

Se unë t’besova ty

Por ne nuk kishim fat'

Ti kurrë nuk ke m’u kthy

Gjithmonë do jemi larg

Sa shumë të deshta ty

Por ne nuk kishim fat'

Ti kurrë nuk ke m’u kthy

Se ne të dy

Perjetë do jemi larg