Tbs - EZG

Van '98 tot 2008

TBS1

Ik vraag op een gegeven moment:

«Geef me nog een TBS» en ze laten me gewoon de straat op schieten.

Dat monster dat op een gegeven moment dat in me zit, echt, dat was in staat om

naar buiten te gaan, maar geloof me, ik heb dat ingehouden.

Ik heb die tweede

TBS niet verdient nou, ik ben goed m’n best aan het doen, maar geloof me,

die kankerleijers kunnen de tering krijgen.

De volgende keer sluiten ze me op

en gaan ze me echt niet meer loslaten

Ik ben gehypnotiseerd ik heb een jeugd waar ik somber naar terugkijk

Ik ben geen lieverdje meer maar een rat die in het donker zijn rust krijgt

Zo’n TBS dokter: dit jong is de kluts kwijt

Lees de wet ik deed het niet expres, het was mijn onderbewustzijn

Mijn narcistische vriendinnetje vind me kankersaai, toch houd ik als we ruzie

hebben toch steeds mijn beide handen bij

Maar er komt een dag dat ik ontplof en d’r niet langer paai met dure shit omdat

ze hoogst waarschijnlijk met een ander naait

Ik ben kankermager dus moet ik op straat een wapen dragen, ben in mijn

pubertijd alleen maar in elkaar geslagen

Ik had geen vader of man waaraan ik m’n raad kon vragen, ik had een ma waar ik

tot aan m’n twaalfde tegenaan mocht slapen

Ik wilde vroeger bij de skotoe, ik dacht dat is vet, mensen bekeuren die ik

haat en schijt hebben aan de wet.

Nu is al jaren die gedachte weg

Ik heb een hekel aan politie sinds de eerste steen die ik gooide naar een

platte bek

Ik zit huilend op de grond en sla m’n vuist kapot

Ik heb een monster in mezelf en ik wil niet dat die naar buiten komt

Dit is niet normaal meer, ik wil even weg, geen stress, geef me TBS

Huilend op de grond en sla m’n vuist kapot

Ik heb een monster in mezelf en wil niet dat die naar buiten komt.

Dit is niet normaal meer, ik wil even weg, geen stress, geef me TBS

Ik ben normaal niet zo’n persoon die over angsten praat, ik krop het liever op

totdat ik huilend op het randje sta.

Ik ben niet trots dat het niet bepaald de

goede kant op gaat, maar hoe ik ben behandeld in mijn jeugd heeft me psychisch

in de war gemaakt

Wat jij normaal vindt, vind ik kinderlijk

Dat jij een goede baan hebt, vind ik hinderlijk

Naakte kutjes verblinden me, ik houd van drank en drugs en met dat laatste wil

ik minderen

Ik ben bang, verstop mezelf voor satan, maar toch vindt 'ie me

Ik zal nooit voor de pastoor knielen

Vermoord ik 'm liever, wens 'm tyfus, kanker of andere woordziektes

Ik heb een morbide voorliefde voor kantoortypes die op hun werk alle mensen

kapotschieten

Nu zit ik hier, laat elke dokter m’n snikkel zien

Een verknipte freak, zie ponypacks en ik lik papier

High van medicijnen die ze spuiten want ik slik ze niet.

Nu zie ik dat

kartonnen bekertje aan voor een blikje bier

Ik zit huilend op de grond en sla m’n vuist kapot

Ik heb een monster in mezelf en ik wil niet dat die naar buiten komt

Dit is niet normaal meer, ik wil even weg, geen stress, geef me TBS

Huilend op de grond en sla m’n vuist kapot

Ik heb een monster in mezelf en wil niet dat die naar buiten komt.

Dit is niet normaal meer, ik wil even weg, geen stress, geef me TBS

Dus zoals het gehoord wordt nou: volgende keer sla ik weer een z’n kop af met

een zwaard, en dan ga ik echt naar binnen, teringleijers