Derman - Ezhel

Ay, ay, ay ay, ahh

Çarşafa kıvrılıp yeşil yeşil gözlerine bakışına hasret bırakma

Dudağıma değdiğin her an nefesim dolar o ciğerime kaç kez aşka

Getirir o kokun evin içine yayılır, o an alevlenir aşk hep

Sarsam seni ellerimle, hep benimle kal, gel evlenece’z artık

Hep beni rahat hep ettirir o bilsen

Derdime çare, hiç dırdır etmez, anlardın beni bi' fırtı çeksen

Resmen çıldırttı, sersem etti beni, her dert bitti ben içerken

Aşkının dumanına boğ beni.

«Ol deli!»

dedi, bana dedi «Çok deli»

Sevişiriz her gece nefes nefese, sonra uyku

Uyanırız yan yana yakala uyumu,

kendisi hava ve de kova burcu

Sanki fişekledi kalbe vurdu ama yasak aşk, yasak aşk, yasaklandı bize kanatlar

Neden karşı bize salaklar?

İnatla bize «Sevişme ve savaş!»

der

Babylon küstüremez beni hadi lan, sativam sonsuza dek olur manitam

Hadi yak der beni edip Jah’a iman

Tabiat gereği oluruz darma duman

Kafamdasın gene gir nöronlarıma az kaldı aşktan kör olmamıza

Esrarengiz her yer ama, bizi kutsar her gün Meryem Ana

Yapamam sensiz, gittiğinde çok harman, çok yorgun

Ne sen varsın, ne neşen var, sensiz yok derman

Yok, her zaman yanımda kal, ki yapamam sensiz

Yapamam sensiz, gittiğinde çok harman, çok yorgun

Ne sen varsın, ne neşen var, sensiz yok derman

Yok, yok, yok