Hesret Neğmesi - Günel Zeynalova, Orhan Ölmez

Sevgilim sevirəm gizlətmirəm ki,

Gedirəm həmişəlik etmirəm ki

Gəl desən, tez gələrəm

Gözümdə canlanır xəyalın yenə də

Ayrılıq dərd olub sənə də, mənə də

Öl de, sözsüz ölərəm

Ağlama, ağlama, yadlar sevinər

Anam eşidər, qəlbim üzülər

Ağlama bu həsrətin xatirinə

Buludlar dolarsa, yağışlar yağacaq

Gözümün yaşında torpaqda doyacaq

Qovuşmasaq səninlə bir-birinə

Mən səni istəyirəm

Hər zaman gözləyirəm

Həsrətə dözməyirəm, sevgilim

Mən səni istəyirəm

Hər zaman gözləyirəm

Həsrətə dözməyirəm, sevgilim

Bir kimsə yerini əyləmir əvəz

Yoxdur bir həmdəmin olada bilməz

Sənsən tək mənim üçün

Belə bir qanun var əzəldən, ey yar

Aşıq öz yarının eşqi ilə yaşar

Mən də tək sənin üçün

Hönkürüb ağlamaq istəyir qəlbim

Ən uca dağları aşardı dərdim

Qayıtsan tezliklə mənim yanıma

Həsrətin acısın məndə bilirəm

Ağlama, ağlama, mən tez gəlirəm

Dönük çıxmaram mən öz peymanıma

Gəl yenə əvvəl ki, tək

Ömrümüz açsın çiçək

Bir-birin xoşbəxt edək, sevgilim

Eşq bizim, sevda bizim

Dağ bizim, dərya bizim

Büs-bütün dünya bizim, sevgilim