Sól na twarzy - Halina Frackowiak

Jest zwykle brzeg i przystań snów

Jest chwila przed i start

Jest jakiś Hel i morze słów

Jest chęć, by wiatr smagał twarz

Jest jakiś jacht, co jak Grand powstał z marzeń

Są krzyki mew, cichy szum w muszli rąk

Jest nagły sztorm, rafy skał, sól na twarzy

Twe SOS wtapia się w mętną toń

Toniesz, toniesz, toniesz w pustych dniach

Toniesz, toniesz, toniesz w morzu zła

Tak z dnia na dzień, przez skargi fal

By złapać grunt dla stóp

Znów brzeg i łódź do góry dnem

Znów ziemia chwieje się

Ach co byś dał, aby znów przeżyć burzę

By jeszcze raz z rykiem fal zmierzyć się

Gdy nowy dzień dławi cię suchym kurzem

Masz w sobie żar i ten żar spala cię

Toniesz, toniesz, toniesz w pustych dniach

Toniesz, toniesz, toniesz w morzu zła

I w kółko tak, jak światem świat

Jak Ikar w otchłań wód

Przez dym, przez wiatr

By wszystko znać

Smak łez i gorycz fal