Een Wit Gezicht - Herman Van Veen

Een wit gezicht

een rubber, lichaam

clowneske handen

en een veel te grote mond

zes buitelingen

drie slechte grappen

een snik

en een briljante vondst

een poëtische passage

een vibrerend element

een misstap

de ontgoocheling

een groot succes

moment van stilte

verdrietige verliefdheid

en de eenzaamheid die wacht

wat fel geluk

onzeker, wankel

een warme hand

applaus en doek

het witte licht

de lege zaal

de massa golft

grijs kleedlokaal

zo zwaar vermoeid

een hoofd van lood

een schelle lach

op het balkon

het stof, de geur

versleten pluche

een oud gordijn

een blij refrein

mijn naam is:

Harlekijn