O Herders Laat Uw Bokskens En Schapen - Herman Van Veen

O herders verlaat uw bokjes en schapen

De machtige Heer, die 't al heeft geschapen

Is ons geboren, die al waert verloren

Te kribbe geleid in eene stal

O mensen, om Adams val

Hij wordt nu gevonden

In doekjes gewonden

De moeder en maged is één

De geest van den Heer aan ons scheen

Spoedt dan herderkens, u op de been

Herderkens loopt, loopt, herderkens loopt, loopt

Herderkens loopt, loopt, herderkens loopt, loopt

Zingt hem toe 't kindeke teer

Sus, sus en schreit toch niet meer

Kom laat ons dan gaan, het kindje bezoeken

Der werelden Heer, gewonden in doeken

Die thans onze kudde der wolven zal schutten

Die hier in die kleine kribbe leijt

Zo heeft het ons d’engel gezeit

De herderkens zingen

De lammerkens springen

En hemel en aard' schept geneugd

Zij zingen in God verheugd

Aan de mensen in vrede en deugd

Kindeke slaapt, slaapt, kindeke slaapt, slaapt

Kindeke slaapt, slaapt, kindeke slaapt, slaapt

Zingt hem toe 't kindeke teer

Sus, sus en schreit toch niet meer

Maar eer wij nog gaan, al d’andren opwecken

En eer wij van hier naar Bethlehem trekken

Wat zullen wij geven

Ten welkom in t’leven

In deze zoo lange koude nacht

Zoo dient hem een beddeken zacht

Zoo 't schreien mocht willen

Wij zullen het stillen

En troosten met spel en gesanck

En fluiten een hele nacht lanck

Zullen zingen met zoet e klanck

Zingen in vreugd, vreugd, zingen in vreugd, vreugd

Zingen in vreugd, vreugd, zingen in vreugd, vreugd

Zingt hem toe 't kindeke teer

Sus, sus en schreit toch niet meer