Sonra Kül Tablasında Yer Arıyorsun - İkiye On Kala

İnsanlar gidiyor, hep eşyalar kalıyor

Bazı cümleler hiçbir anlama gelmiyor

Çırılçıplak hayatın ortasında

Yalnızca soğuktan üşünmüyor

İnsan;

ağlıyor da konuşamıyor

Her şeyi herkese anlatamıyor

Paramparça uykulardan uyanıp

Sonra kül tablasında yer arıyor

Yalan söylüyorlar ya da bilmiyorlar

Öyle her şeye rağmen gülemiyor insan

Yağmurlar içine yağıyor üşüyorsun

Bazen piç gibi ortada kalıyorsun.