Karmaniola - Jacek Kaczmarski, Zbigniew Lapinski, Przemyslaw Gintrowski

Ile wściekłości trwoga w was zajadła

Potrafi ciągle z ludzkiej dobyć mowy

A wszak Bastylia wcale nie upadła

I nikt królewskiej nie zażądał głowy

Lud wszystko zna — jałmużnę post i chłostę

I w wasze oczy spojrzy bez zmrużenia

A nikt nie mierzy latarń ludzkim wzrostem

Na szafotach rosną krzyże przebaczenia

Lecz wy widzicie dół kopany w piachu

I sztandar który płynie ponad trony

Nienawiść dzieckiem śmiertelnego strachu

A czegóż mają bać się miliony?

Wszystko się według ich potoczy woli

Choć niejedno jeszcze może się wydarzyć

Póki co tańczmy w rytmie karmanioli

Nim mały kapral obwoła się Cesarzem!

Dlatego chcecie stanąć wbrew ich woli

By czas odmierzać w spadających głowach

By w rozpędzone dźwięki karmanioli

Wszedł marsz przez Alpy armii Suworowa!