Mirabelki - Lanberry

Pora znów na scenę wejść, zagrać kolejny dzień, mmm

Brokat się sypie z rzęs, nawet uśmiech na rzepy jest

Kłaniam się

Nie zobaczysz mnie sauté, dobrze maskuję się, oh

I nawet wzruszenie na pokaz, z kącika kapie gniew

Zamiast łez

Blada od wzruszeń, chyba się duszę

Nie mam siły dłużej grać, wiem, że też tak masz

Wróćmy tam, gdzie w głowie mirabelek smak

Będziemy znów pięknie naiwni

Złapiemy każdą chwilę w garść

Kilka zdań analogowo chcę ci dać

W świecie gdzie wszystko jest na niby

Najprawdziwiej będzie nam

Chcę być dziś jak Mała Mi i nie udawać już nic, mm

Choć trochę bezczelnie nie być na palca skinienie, ej

Słuchać siebie, nie ich

Powiedz kim jest pani L?

Czy zostało coś z niej?

Oh

Choć oczy te same, ktoś wlał w nie smutku atrament, a tam

Znajdziesz mnie

Blada od wzruszeń, chyba się duszę

Nie mam siły dłużej grać, wiem, że też tak masz

Wróćmy tam, gdzie w głowie mirabelek smak

Będziemy znów pięknie naiwni

Złapiemy każdą chwilę w garść

Kilka zdań analogowo chcę ci dać

W świecie gdzie wszystko jest na niby

Najprawdziwiej będzie nam