Przyjacielu - Medium

Przyjacielu przypomnij swoje imię

Wiesz, nie pamiętam Cię przez to moje życie

Ostatni rok, dwa, sześć miałem ciężkie

A ten poważny głos to wynik rozterek

Więc dzwonisz do mnie, tak mam wciąż twój numer

Żartuję sobie, fakt, gubisz czas — rozumiem

A co u mnie?

Teraz już w porządku

Chociaż było trudniej tak gdzieś na początku

«Mam pytanie» — nie, na melanż nie wpadnę

Wiesz mam tą pracę i to zobowiązanie — wiarę

Chorą babcię i spracowaną mamę

Mały Aleks, jeszcze go nie poznałeś

To już nie ważne, pamiętasz ten nasz spacer?

Tą deklarację, bajkę, coś jak na zawsze?

Wciśnij słuchawkę, tą w czerwonym kolorze, co tam?

Dzisiaj jesteś a gdzie byłeś wczoraj?!

Patent, bracie, dziękuję Ci za wiarę

Byłeś przy mnie na dnie, więc wyciągnę Cię na wierzch (dziękuje)

Mam tą okazję, bo słowa są tu skarbem

Wyraz «przyjaciel» jest zarazem Twoim znakiem

Każdy mój anioł pójdzie ze mną do grobu

Połączył nas powód, to miłość do hip-hopu

Jestem tu ziomuś i możesz na mnie liczyć

Jak każdy z bloków który pomógł nie na niby (każdy)

To nie jest kwestia kasy, a zaufania

Jak widzisz strome ściany i nie wiesz jak się wdrapać

Krucha drabina i jej połamane szczeble

To stąd ten siniak i te spracowane ręce

Podasz mi linę czy zawiążesz mi powróz?

Jestem ogniwem, celem, czy jednym ze środków?

Daje wam swoją wiedzę i czyste sumienie

Więc pomyśl dwa razy zanim nazwiesz przyjacielem mnie