Gramofonomanka - Mieczysław Fogg

W pokoju panny Janki drżą szyby i firanki

Jak w szale tam stale gramofon gra

Albowiem panna Janka jest gramofonomanka

Od ranka do ranka wciąż gra

Syreny* płyty wciąż kupuje panna Janka

Pieniądze wszystkie w to pakuje i tak śpiewa wciąż

A ja sobie gram na gramofonie

Trali tralalla la, trali tralalla la

Zimą w domu, latem na balkonie

Trali tralalla la, gramofon gra

I nic mnie nie przejmuje, Syreny płyty mam

Gdy mnie coś denerwuje na gramofonie gram

Bo ja kiedy gram na gramofonie

To w gramofonie mam cały ten kram

Sąsiedzi panny Janki, ich żony i kochanki

Orzekli, nie mogąc po nocach spać:

Dość mamy panny Janki, tej gramofonomanki

Tu trzeba policji dać znać

Lecz kiedy władza przyszła, rzecze panna Janka

Cóż robić człecze zrozum ja się boje sama spać

A jak sobie gram na gramofonie

Trali tralalla la, trali tralalla la

Zimą w domu, latem na balkonie

Trali tralalla la, gramofon gra

I nic mnie nie przejmuje, Syreny płyty mam

Gdy mnie coś denerwuje na gramofonie gram

Bo ja kiedy gram na gramofonie

To w gramofonie mam cały ten kram

W mig słysząc to surowy sam pan posterunkowy

I biednej dziewicy chcąc rady dać

Tak mówi pannie Jance, tej gramofonomance

A trudno, ja będę tu spać

I odtąd co noc brzmi z pokoju panny Janki

A drżą firanki pana posterunkowego bas

A ja sobie gram na gramofonie

Trali tralalla la, trali tralalla la

Zimą w domu, latem na balkonie

Trali tralalla la, gramofon gra

I nic mnie nie przejmuje, Syreny płyty mam

Gdy mnie coś denerwuje na gramofonie gram

Bo ja kiedy gram na gramofonie

To w gramofonie mam cały ten kram