Jak dobrze - Krzysztof Zalewski, Natalia Przybysz

Niby powietrza pełno, ale duszno tu

Ta atmosfera gęsta, tyle ciasnych głów

Próbuję szukać wyjścia, ale

Wszędzie mur

«Pan nie ma recepty na to» mówi w fartuch odziana postać

Ja mówię - kiedy nisko duch, metoda na to jest prosta — głośno mów:

Jak dobrze mi, jak dobrze mi

Jak dobrze mi, jak dobrze mi, jak dobrze (i w górę)

Jak dobrze mi, jak dobrze mi

Jak dobrze mi, jak dobrze mi, jak dobrze

Znowu widzę siebie jak psa

Bez imienia i państwa

Bez smyczy i kagańca

Znowu widzę siebie jak psa

Taki wpół drogi półstan

Niby full, ale brak braw

I nie chcę się rzucać w oczy

I oddam ostatnie obuwie za Twój Twój Twój Twój Twój Twój dotyk

(Znowu widzę siebie jak psa)

Gdyby nie miała tych oko tnących rys

Gdybym sie w porę poznał, że już pora iść

Może by na noc zostać?

— Może, by

Potem:

Jak dobrze mi, jak dobrze mi

Jak dobrze mi, a rano mówi, że chyba już muszę iść

Znowu widzę siebie jak psa

Bez imienia i państwa

Bez smyczy i kagańca

Znowu widzę siebie jak psa

Taki wpół drogi półstan

Niby full, ale brak braw

I nie chcę się rzucać w oczy

I oddam ostatnie obuwie za Twój Twój Twój Twój Twój Twój dotyk

(Znowu widzę siebie jak psa)

Jak dobrze mi, jak dobrze mi

Jak dobrze mi, jak dobrze mi, jak dobrze (i w górę)

Jak dobrze mi, jak dobrze mi

Jak dobrze mi, jak dobrze mi, jak dobrze i

Znowu widzę siebie jak psa

Bez imienia i państwa

Bez smyczy i kagańca

Znowu widzę siebie jak psa

Taki wpół drogi półstan

Niby full, ale brak braw

Niby luz, ale widmo hycla

Wolność, ale gdzie miska?

Znowu widzę siebie jak psa

Bez imienia i państwa

Bez smyczy i kagańca

Znowu widzę siebie jak psa

Taki wpół drogi półstan

Niby full, ale brak braw

I nie chcę się rzucać w oczy

I oddam ostatnie obuwie za Twój dotyk