Dosyć - Nosowska

Ja to nawet lubię zapach skoszonej trawy

Kojarzy mi się nieźle, dobrze nawet

Przestrasza mnie tylko wrzask kosiarek

Jakby krzyczały do mnie, o mnie, na mnie…

Albo gdy wiatr robi HUU-HUU

I wpełza przez wentylacyjną kratkę

Mam dreszcze na przedramionach

Muszę zapalić światło

Czuję się też nieswojo, gdy się przechodzę po mieście nocą

I widzę u kogoś w oknie świetlówkę jarzeniową

Myślę wtedy ze zgrozą: jak w takim świetle wygląda ciało?

Jak się chowają dzieci?

Jak się w prosektorium chowają?

I gadać mi się nie chce!

Nie chce mi się gadać!

Słuchać też niechętnie,

słuchać mi się nie chce!

Ja to nawet lubię skoczyć nad morze, jezioro

Ale tylko sobie patrzę, unikam kontaktu z wodą

To dlatego, że jest ciemna, nie dojrzysz, gdzie jest dno

A tam żyją takie-owakie i mogą znienacka dotknąć

Tylko gadać mi się nie chce, bo o czym tu gadać?

Ludzie myślą, że kula, a wiadomo, że jest płaska

Gdyby sito podstawić, żeby sensu nałapać

Mikrogrudki nie uświadczysz, przelatuje bla, bla, bla, bla…

Gadać mi się nie chce!

A dlaczego nie?

Chcesz wyjaśnień?!

Mówię nie — bo «nie» wystarczy!

A ty męczysz i ciśniesz

dalej!

Gadać mi się nie chce!

Bo nie!

A dlaczego?

Chcesz wyjaśnień?!

Bo nie!

Mówię nie — bo «nie» wystarczy!

Bo nie!

A ty męczysz i ciśniesz dalej!

Bo nie!

A że słońce napierdala… że gorąco i poty…

A że piździ i z zimna klekoczą im kości…

Że Taco był spoko, za to teraz chujowy…

Że ta książka to syf a Smarzowski się kończy…

Kartezjusz pierdolił.

Teraz, gdzie oko poślesz: mam problem, więc jestem

A ja kurwa mam dosyć…

Gadać mi się nie chce!

Gadać mi się nie chce!

Gadać mi się nie chce!

Gadać mi się nie chce!

Gadać mi się nie chce!

Bo nie!

Gadać mi się nie chce!

Bo nie!

Gadać mi się nie chce!

Bo nie!

Gadać mi się nie chce!

Bo nie!