Kunsten å gå - Odd Nordstoga

Eg er ute veldig tidleg

Eg er ute og går

Med folka dei søv

Og maskinene står

Og rutene er isa

På alle bilar eg ser

Og sjøen ligg der som ein spegel

Og ubrukt nedi der

Eg prøvar kunsten å gå

Gatene er stille

Skogen ligg der dus og grå

Det er som heile verden

Som det er meg den ventar på

Det er eg som er i rørsle

Det her er mitt initiativ

Det er eg som har serven

Serven i mitt liv

Eg prøvar kunsten å gå

Og ser du meg der ute

I morgondisen gå

Som eit dyr der utpå jordet

Før det ikkje lenger er å sjå

Har du lov om du er stille

Og ikkje er meir enn du må

Vera med på denne fyrste kunsten

Mennesket kom på

Og det var kunsten å gå