Niedopowieści - Patrick the Pan, Dawid Podsiadło

Jestem tym, kim najbardziej nie chcesz żebym był

Więc dwa różki

Dwa różki dorysuj mi

I ogonek, którym spod dywanu pył i brud wszelki będę Wyciągał

I takiego dalej podaj mnie

Czarny lub biały, odcienie szarości dla szarych ludzi są

W dobie nieczytania, niedopowieści ulubioną lekturą twą

Już nie wiem sam, ile potworów pod łóżkiem mam

I czy największy z nich nie pod a na łóżku śpi

To choroba, co nieświadomą dłoń zamienia w pięść

W głowie rzęzi, w oczy pali, w uszach grzmi

Ale w nocy, spokojnie w łóżku sobie śpię

Czarny lub biały, odcienie szarości dla szarych ludzi są

W dobie nieczytania, niedopowieści ulubioną lekturą Twą

Czarny lub biały, odcienie szarości dla szarych ludzi są

W dobie nieczytania, niedopowieści ulubioną lekturą Twą

Czarny lub biały, odcienie szarości dla szarych ludzi są

To o czym milczysz w kolce obrośnie i wróci z podwójną siłą