Spojrzenia na Nas - PIH

Spojrzenia, spojrzenia, spojrzenia na nas są

Spojrzenia, spojrzenia, spojrzenia na nas są

Tak po prostu człowieku, co masz kurwa zamordować?

Aha, a, a

Złowrogie spojrzenia skupione na nas

Jak skuty w kajdanach, zamknięty w suce

Wiozą na komendę dwie mordy wredne

Ufa upałów widok znosić muszę

Wyciągają mnie, to samo robią z moim ziomkiem

Chcę mu nawinąć, ale w żebrach czuję tonfę

W pokoju przesłuchań, w oczy światło, musztra

Czuję wzrok zza weneckiego lustra

Nie jeden zakręt życia, dwa pochodzenie

Bo młodo odchodzić powinno z bloków pokolenie

Trzy za prawdę, cztery niesubordynacje

Wulgarny jestem, więc oni mają rację

Tracę przytomność, wiesz to nie blef

Rzucą mnie wodą, słyszę ich śmiech

Moje słowa, wersje to zbrodnia, przestępstwo

Wloką mnie do celi jak na elektryczne krzesło

Widzę przyjaciela też nie mówi nic

Poza słowami: «żyj» i «pozwól żyć»

Patrzysz na mnie, zobacz, ej patrzysz na mnie

Jakbym ci zabił matkę i ojca co najmniej

Właśnie to tak wygląda

Robię rap to jak najcięższa zbrodnia

Patrz ty, tutaj różnimy się w poglądach

Ty byś zakuł mnie w kajdany najchętniej

Najchętniej w ogóle to byś zamknął mi gębę

Gratuluję pomysłu, lecz tak nie będzie

Bo zobacz, do kurwy nędzy nasz rap jest wszędzie

O nas słychać to ta muzyka jest, jak powietrze

Ty wiesz, że to miasto nią oddycha

Bez nas byłaby lipa i tyle, a ty się patrzysz

Coś pieprzysz pod nosem, się gapisz

Wytykasz zwady nam, a nic nie potrafisz

Sam jesteś jak, zresztą mówić nic nie chcę

Ostatnim wersem, sprawię, żebyś znikł

Poza słowami: «człowieku żyj i pozwól żyć»

Posłuchaj tego, to jest tak, dokładnie tak

Patrzę, widzę, jak pies idzie, znasz mnie

Znasz tekst to o tym, że nienawidzić łatwiej

Niż normalnie być, niż współczuć

Niż współgrać, niż kurwa nerwa

Bo co mam laba, ty patrzysz, gdzie przerwa

Na Fugla to się wkurwiaj, bądź zawistny

Jak te wszystkie inne pizdy

Mnie znasz?

A że w rapie siedzi to przekreślasz

Co ty?

Robię, bo modne, bo jest popyt

To ty myślisz tak o tym, a my jesteśmy tu lata

Swoje gramy, mamy zdanie o takich, jak ty

Mamy swoich ludzi, jak ty

Mamy wrogów, jak ty

Mamy, ale wrogów bez powodu

Jak ty to bez sensu jakby

Jak P.I.H., gram w otwarte karty

Jak nikt z was mam powód, żeby to napisać

Pewnie ci, co o nich piszę

Nie pomyślą, że to o nich, nie

Pewnie ci, co o nich myślą, pytasz: «Kto to?»

Przecież wiesz, wkurwieni, bo z tej samej ziemi

Ale inni jedzą chleb, pierdoleni