Yirmi Dört - Sagopa Kajmer

Yaşlanan bir gün bugün, bavulu topluyor ve son vedası tıpkı dün gibi.\nKöşeye çekilip ağlıyor.\nBense, yarına penceremden bakma gafletindeyim.\nGözlerim dolu ve ellerim tutuklu yüzüme.\nDudaklarım kilitli, hoşçakal bugün!\nSen de yolcusun, dünlerimde sorgusun ve yirmi dörtlük yorgunsun.\nGit de dinlen gidenlerle, yarınım kapıda bekliyor ve son veda zamanı…\nSaçlarımda saklı kar beyaz ve gözlerimde hep telaş, panik.\nSilik resimler ortasında bir küçük çocuktum.\nHep konuktu başka gün ve çok soğuktu her geçen dün.\nTıpkı sen gibiydi giden o eski dünler, geçmişin karanlığında anılarımdı onlar.\nBense bulamaz oldum onları.\nHep selam gönderdim geride kalana, kanıtım yoktu yarına.\nYolcularımla ağladım.\nHiç misafir olmamıştı kimse, bunu ben anladım.\nSonbaharda katil oldu rüzgarlar,öldü tüm yapraklar.\nYağmur aldı gözyaşı ve rüzgar oldu ruhlar estiler yavaşça.\nSen misali ağlamıştı her dünüm usulca.\nNAKARAT\nDudaklarım kilitli, hoşçakal bugün…\nSen de yolcusun, dünlerimde sorgusun ve yirmi dörtlük yorgunsun.\nGit de dinlen gidenlerle.\nYarınım kapıda bekliyor ve son veda zamanı…\nAynalarda buğulu yüzümü göremez oldum ve iyimserlik mateminde sarı gül tuttum.\nHayallerim yok oldu koyduğum yerde yoktu hiçbiri.\nTek yabancı bendim evde ve bir yalancı mumdu doğan güneş.\nSolan gülümdü, talan sonuydu, kalan resimdi.\nBir vesikalık küçük çocuktum, yüzüme bakarak ağladım.\nYüzleşirken kendimle hıçkırıklarımla savaşır oldum.\nErtelendim yarına.\nReddedildim.Gideni yolcu etti gözlerim.\nVe gelene «Merhaba!..» dedi bu kimsesiz dilim.\nOrtalarca gezinen oldu dilenci ellerim.\nBu son demiydi sonbaharın, son yaprağında son gülümsemek ki;nefesi son çekişti\niçime, son bahardı.\nGüz ağardı.\nGün üzeri bir tebessüm etti yüz.\nSaklı kaldı her düşende kırılan onca göçebe his.\nBiz;dünden olma yarına varma garibeyiz.\n«Acımasızca geçip giden zamandan geriye kalan sadece yalnızlıklarımız.»