Горлэшеп яшик - Салават Фатхетдинов

Караңгы көннәрдә, йолдызсыз төннәрдә

Тормышның шәме сунеп барганда.

Дуслар кулын суза, кайгы җиңел уза,

Җылы сүзләре дәва кунелгэ.

Эх, ярый сез бар, якын дусларым —

Гомер бакчамдагы сайрар кошларым!

Дәртле җырлар булып, йөрәгемә тулып,

Ташыганда бәхетем-шатлыгым.

Дусларга өләшсәм, сер итеп серләшсәм,

Арта минем күңелем сафлыгы.

Эх, ярый сез бар, якын дусларым —

Тормыш бакчамдагы сайрар кошларым!

Хәсрәт килгәндә, язмышта көлгәндә,

Дусның чыны-ялганы сынала.

Биешеп-җырлашып, яшик без гөрләшеп,

Ут уйнатып бергәләп дөньяда!

Эх, ярый сез бар, якын дусларым —

Тормыш бакчамдагы сайрар кошларым!

Эх, ярый сез бар, якын дусларым —

Гомер бакчамдагы сайрар кошларым!