Sarab - Sina Sarlak

من از کویر میخواستم، مواظبِ گل باشه

بارون شه تا یه ذره، رنگ و روی گل وا شه

گلو دادم به عشقِ، بهار و بویِ بارون

پژمرده شد چون اینجا، تموم نشد تابستون

آفتابِ تیز و بی رحم، خندید به مهربونیش

دویید و هی سراب بود، تموم شد جوونیش

این خاکِ بی محبت، نذاشت ریشه بگیره

کویر با گل دشمن بود، یه کاری کرد بمیره

پَر پَر شد از تنهایی، کسی دلتنگش نشد

جز بی کسی هیچکسی، همراه دردش نشد

شکستنش ساده بود، راحت با یه اشاره

آرزویِ گل این بود، یه کم بارون بباره

آفتابِ تیز و بی رحم، خندید به مهربونیش

دویید و هی سراب بود، تموم شد جوونیش

این خاکِ بی محبت، نذاشت ریشه بگیره

کویر با گل دشمن بود، یه کاری کرد بمیره