Rüzgar Gülü - Teoman, Bülent Ortaçgil

Kır evinin verandasında

Bir rüzgâr gülüne rastladım

İnsanmışcasına konuşmaya başladım

Dedim, benim kadar yalnızsan

Tek gecelik bir aşksan

Omuzlarına abanan

Bir anıdan kaçıyorsan

Dibe vurduysan

Ya da hâlâ düşüyorsan

Bir yaz günü, bir yaz günü

Hiç bu kadar üşüdün mü?

Rüzgâr gülü, rüzgâr gülü

Hiç ölümü düşündün mü?

Hayalimdeki adsız kadın

Sanki ağzımda tadın

Eminim ki sen de hep kendini aradın

Evimin yolu beni unutmuş otellerin soğukluğunda

Tüm bu garip duygular

Bir tür iç kanama

Dibe vurduysan

Ya da hâlâ düşüyorsan

Bir yaz günü, bir yaz günü

Hiç bu kadar üşüdün mü?

Rüzgâr gülü, rüzgâr gülü

Hiç ölümü düşündün mü?

Dibe vurduysan

Ya da hâlâ düşüyorsan

Bir yaz günü, bir yaz günü

Hiç bu kadar üşüdün mü?

Rüzgâr gülü, rüzgâr gülü,

Hiç ölümü düşündün mü?

Rüzgâr gülü, rüzgâr gülü

Hiç ölümü düşündün mü?