Orzeł Pośród Wron - TMK aka Piekielny, Skor

Mogłem zadzwonić z każdym pytaniem

Dobrze wiesz to niefajnie kiedy sam z tym zostaniesz

Nie potrafią zobaczyć w Tobie dobra

Ciągle wątpliwości bo nie taką miałeś drogę obrać

Od dawna pokłócony z Bogiem wierz mi

Trochę jak dzieci, żaden się nie odezwie pierwszy

Chłodny obserwator, miałem obsesję na punkcie dobra dziś jebem na to

Je-jebem na to, ja grałem w meczu gwiazd, każdy z nich to amator

Nie-nie wiem za co, pokochałem świat tak mocno chyba dzisiaj płacę za to

Widząc krew na chodnikach

Dobro zanika gdy zło nas dotyka

Cieszy się publika gdy spadasz jak Ikar

To świat ciągłych wojen o nic, witam

Ja wolę być pieprzonym orłem pośród wron

Krzyczeć do nich won z moich rodzinnych stron

Żyjąc z dnia na dzień już tak przez lata gram

Bo wrony żyją w stadzie a orzeł lata sam

Wrony pytały mnie dziś o marzenia, odpowiedział im trzepot skrzydeł

Jeden krok za krawędzią nadziemia, zrozumiałem, że wszystko możliwe jest

Jak sens lotu przez chwilę, jak powrót do gniazda zostawiając w tyle

Widoki, które zna tylko garstka, widoki przez które tak często piłem

Motyle, symbole przeobrażeń, wątłe jak nasze postanowienia

Niesione wiatrem padają martwe ufając barwie i sile noszenia

Czas nas zmienia lecz część pozostanie larwami w odwiecznej brzydocie formy

To dziwne znam je lecz rytm przeznaczenia znów każe karmić młode orły

Kiedy chcą Ci podciąć skrzydła, mają ostre słowa cięty język, mogą wygrać

Nie chcą walki na pięści, podobno najsilniejsi walczą na argumenty

Tu prawda jest naga, onieśmielona naszym pragnieniem by skłamać

To nagła jest zmiana, jeszcze wczoraj chcieli się bić po pyskach, psia mać

Nienawiść jest sama, chyba dlatego tak często ją rozumiemy

Nie bawi nas dramat ale i przy komediach już raczej się nie śmiejemy

Ja widzę jak pragną być jak ja, żyć jak ja, też być dziwadłem

Ciągle chodzą za mną i kraczą jak wrony patrząc jak niebo kradnę