Apelpisia - Vicky Mosholiou

Άνοιξα πάλι το παράθυρό μου\nμήπως και τύχει να με θυμηθείς,\nμα όπως σβήνουνε οι φωνές του δρόμου\nσβήνουν κι οι ελπίδες μου να ξαναρθείς.\nΑπελπισία να σ' αγαπάω χωρίς ελπίδα\nαπελπισία τα βήματά σου να καρτερώ,\nείμαι δεμένη στο παρελθόν μας με αλυσίδα\nκι απελπισμένη, κι απελπισμένη θα σ' αγαπώ.\nΈρχεσαι πάλι μες στην κάμαρά μου\nσαν ένας ίσκιος κι όλο με κοιτάς,\nκι όλα θαμπώνουνε απ' τα δάκρυά μου,\nας ήταν ν' άκουγα πως μ' αγαπάς.\nΑπελπισία να σ' αγαπάω χωρίς ελπίδα\nαπελπισία τα βήματά σου να καρτερώ,\nείμαι δεμένη στο παρελθόν μας με αλυσίδα\nκι απελπισμένη, κι απελπισμένη θα σ' αγαπώ.