Homoxymoronomatura - L.U.C., Rahim, L.U.C / RAHIM

Usypiają co noc po moc

Od skok cichością

Śnią lśniąco

Mózg główna dioda

Miota nimi myląco, miota mimo to

Już nieopodal swego bytu tajemnice trącą

Czują że znaczą więcej niż ewolucji droga

Ale nie wiedzą co, za to wiedzą co

Dzień co chcą, co dzień

Dniem i nocą neuronów krocie

Płyną celująco

Cywilizacja lalek i polowanie na lek

Co namaluje szczęścia brzeg

Wierzą i grzeszą a grzeszą bo wierzą w grzech

Co dzień sto tych samych okrążeń i patrz jak cieszą

Się, że są w grze

Patrz jak ci cisną się w nędzy

A tamci już dla pieniędzy między

Siebie podzielili księżyc

Opętani, napaleni jak bracia k

Ciągle nienasyceni, niby nie przekupni

A przez pychę kupieni chcą niezależnie od strat

Tony poharatanych sumień śpią ciszą jak makiem zasiał

Śpią niewiarygodnie wygodnie modni

Dostosowali się do nocy lecz i tak wszystko pod nich

Podeptane jak chodnik

Śpią.

A jutro znów obudzą się zaślepieni bo głodni

Globalny reset zbliża się do ziemi

Ostatnie dni na to by myślenie zmienić

Globalny reset zbliża się do ziemi

Oni nadal ślepo głuchoniemi

Globalny reset zbliża się do ziemi

Wtórna reakcja chemii

Zaszło słońce, zasnął dzień upojny

Idą cyklony, tsunami, susze, wodne wojny

Zgasło światło, idzie księżyc niespokojny

I poszukująca arki defilada bogobojnych

Gdy armia kataklizmów figle płata

Świsty smug batalistycznych w afirmatach

Destrukcja ludzkości zapodawana w ratach

Redukcja słabości namacalnego świata

Parada załamanych mostów i estakad

Poskładanych karcianych domków na matach

Gromada niszczycieli w pierwszych oznakach

Wkrótce wakat na mapach konającego świata.

Czy homo sapiens zda homoxymoronomaturę?

Nadchodzi homoxymoronomatura

Globalny reset zbliża się do ziemi

Ostatnie dni na to by myślenie zmienić

Globalny reset zbliża się do ziemi

Oni nadal ślepo głuchoniemi

Globalny reset zbliża się do ziemi

Wtórna reakcja chemii