Yaşamalı - Murad Arif, Okaber

Yaşamalı...

Acısıyla, şiriniylə dadmalı

Həyat hər gün yenidir anlamalı

Bəzən gülməli olur

Bəzən isə ağlamalı...

Yaşamalı...

Yağış hərdən şəhəri islatmalı

Hərdən yaxınlardan uzaqlaşmalı

Soyuq bir dünyada şamtək yanmağı

Bacarmalı... Yaşamalı...

O gözlərdən təbəssüm yağacaq hələ

İlk baharda güllərin açacaq hələ

Günəş bir gün səninçün doğacaq hələ...

Ağır zərbələrə zərbəçi dözər

Lazım deyildi kəlbətin pressə, əlfəcin pyesə...

Təklik bərkidir mərdi, tərki-dünyanın təfəkkürü kimi sirlidi..

Məkrin tərkibi tərk edilən hər kimin təkəbbürü kimi kirlidi...

Sən elə mənsən, mən elə sən, əgər gecələr dəmsənsə...

Sənin sənə səni sənsən...

Sən sənsənsə

Hər kəsə tüpür!

Rədd elə!

Arxamca bağır gəlim...

Kimsə xonçada donuz başı kimi görünəndə çağır gəlim...

Tək əldən səs çıxmaz deyən, həyatdan tək əlli yapışıb...

Feys-kontrolu keçə bilən köpəyin abrına nə gəlib, yaxşı?!

Səs salırdım ki, yatanlar ayılsın özüm oyandığımda

Arxamca danışırmış arxasında dayandığım da...

Arxayın arxayın...

Dəniz coşub qayalara çırpınanda

Göylər bezib, ildırımlarla çaxanda

Sonuncu gün ümid qalır bu dünyada

...son ümid var bu dünyada

İnan ki, sən nə ilk nə son dərdli adam

Həyat budur, yorulsan da yola davam

O sinəndə ürək vurursa durmadan

..bezmək olmaz yaşamaqdan...

Yaşamalı...