Dagmál - Sólstafir

Dauðans harða Lágnætti

Sveipar heiminn myrkum hjúpi í nótt

Og við hverfum öll á braut

Eitt og eitt í myrkrinu í nótt

Blása vindar fortíðar

Að gráum himni bera mig í nótt

Þeir syngja dauðleg nöfn okkar

Eitt og eitt á himninum í nótt

Skammverm sólin horfin er

Lyftir hlífðarskildinum í nótt

Vel yrktu feður tungunnar

Um ástina, sem varð úti í nótt

Í minningunni lifir ljóst

Við döpur drekkum þína skál í nótt

Á endanum öll komumst heim

Þo það verði ekki í nótt

Nóttin þekur

Dauðinn tekur

Nótten boðar

Dauðans snæ

En sólin vekur

Lífsins blæ

Ferð okkar tekur brátt enda

Og við höldum heim á leið

Við komum til þín seinna

Þó það verði kannski ekki

Í nótt