Faraon - Enson

Głupi to nie ten, który nie daje rady mnie pokonać

Ale ten, który myśli, że to możliwe

Bóg ma talenty, ale komu, komu da?

Paru minęło się z powołaniem, bo latali najebani jak Borubar

Kabina to mój camper, będę Walterem Whitem

Numery porobione jak Rihanna po Brownie

Ameryko-młodociani, odpalam to, bekę mam

Sram na nich, po ptakach — Forever Young

Oni mają buty, ale ja mam karabiny

Jadę jak czołg po kamieniach Palestyny

Nawija Eno, no to nie pytaj «Elo, kto to?»

Melduję się do gry, a miałem tego potąd

Frontu doglądam, to moja wojna

To jak matrioszka, koty to worki treningowe w workach

Morda! Moi wrogowie to paradoksy

Bo choć są do niczego, do niczego nie doszli

Ratuję grę, nie umiem nie

Poświęciłem tyle lat na rap, teraz beatyfikuję je

Miota na papier atrament ma para rąk

Nie mam weny, mam manę, ja faraon

Ja to faraon, faraon

Re definiuje tron, redefiniuję tron

Oni w rozkroku między dwoma stronami barykady

Dlatego po ani jednej nie będą typami z jajami za nic

Nieoddani, do kupienia łatwi ludzie

Puszczają parę z ust, kiedy są na minusie

Nie pojmuję tego, próbował nie będę

Żadna latarnia nie rzuci dobrego światła na Twoje zajęcie

Dawniej Cię miałem tylko za chorągiewkę

Ale stałeś się dla mnie zwykłą szmatą na wietrze

Kariery, które mają to echo

Planów, bo droga od słów do czynów jak głuchy telefon

Ja tu jak Onomato z wiarą w siebie i w Boga

Tak wielką, że nie wiem, czy to nie ta sama osoba

Daję głowę jak Corleone, upycham w nogi watę

Paru głuchym raperom, adresuję ucho do ich matek

Czas to pieniądz, ale nie w polskim rapie

Bo tu jak jesteś królem, to nie jesteś na czasie

Nie trawię Cię, to od razu jem Cię dupą

Mój rap jak wino — Twoi fani go nie kupią

Nie ocieram się o modę jak ortalion

Gra nabiera formy, kiedy wsiąkam w nią

Undergroundowy raper, nie odbijam się w billboardach

Bywam dokładnie taki groźny, na jakiego nie wyglądam

Oni źli i wkurwieni, ale ile oni mogą?

Zacisnąć pięści z giwerą pod brodą

Flota śmierdzi, jak się nie ma do niej nosa

Labele mają many, z New Ery wyjmują kota

Dalej mamy pogodę dla niewybrednych

Z nieba nie padają martwi królowie, a prezydenci

Co ma wisieć nie utonie? Ta, akurat

Niejeden wisi tu flotę i tonie w długach

Źródła Twoich problemów na pewno nie będą miały na mnie wpływu

Z takim flow się nie zachłysnę, jak los da mi parę minut

Na fali. Bragga oparta na faktach

Da efekt antydomina, bo wracam jak karma brana we frankach

Brałbyś to jak nagrodę, gdybyś mi nie wpadł na drogę

Ty raz pod wozem, raz nawozem

Kundle mają tu nadzieję dalej na powrót

Ich podawanie ręki etapem aportu

W Twojej grupie tona pochwał na minutę

Jak zdeformowany Uroboros sama sobie włazi w dupę

Swoje chwalicie, bo swego nie znacie

Niech Sokrates poleje temu, kto tego nie łapie

Twoje bragga to dalej kara Dawida

Wiarygodne jak «Mamo, nie brałem» Maca Culkina

Ta rapgra od lat pełna, a świeci pustkami

Przykładni są w cieniu, bo głupota razi

Pragnę tyle wygrać, by nie pragnąć

Nie robię zaczepek, wygrywam beefy nim się zaczną

Moja muza — zabójczo piękna naga broń

Pod kapturem kobry uśmiecha się faraon

Ha, ha, faraon, ha, ha, faraon

Re definiuje tron, redefiniuję tron

Miota na papier atrament ma para rąk

Nie mam weny, mam manę, ja faraon

Ja to faraon, faraon

Re definiuje tron, redefiniuję tron

Tekst i adnotacje na Rap Genius Polska