Passolini - Troom, Świnia, Enson

L. A noire gaśnie, ciężki deszcz nastaje

Zmień swą osobowość z X na Muhammed

Koty w lateksie prawdy szukają same

Seks, biuro detektywistyczne, gadżet

To się rusza, tajemniczy przyjaciel związał mi dłonie

Chcę jej dotknąć, lecz nie mogę

W środku epoka lodowcowa, topi ją płomień

Przeszywający ból, stałem się potworem

Ktoś znowu rzuci newspaper, nie podnoszę brukowca

Typiara z rozkładówki patrzy na mnie cała mokra

Melancholia, obrazoburcy, wiesz, co znaczy bzdur stek?

Stek bzdur, mindfuck, jesteś tym, czym jesz

Taxi driver jakiś spięty, w mieście witają ich kosą pod żebra

Nawet nie pytaj

Po co te nerwy, sytuacja jakaś spięta

Klamka sama nie strzeli, pamiętaj, poczekam

Budzi cię zbyt ostre światło przy oku — akcja!

Wokół kręcą się postacie, chowając emocje w maskach

Matka to ściany całe w bieli i indygo

Są przy tobie, gdy nocami płaczesz za tą prawdziwą

Widok za oknami jest jak kiepski amulet

Wcale nie pomaga, więc kręcisz. W bibułę

Nagina strunę gitarzysta w twojej głowie

Jako soundtrack poleci dzisiaj pewnie Kurt Cobain

Mów do niej (Halo!). Już pierwsze zdanie

Zmienia dialog w monolog, który, kurwa, znasz na pamięć

Miłość w planie, gdy na planie gasną światła

Chcesz się związać, ale akurat kończy się taśma

Marzenia szybko zabija ospa

Marzenia o własnym, wspaniałym dziecku; Oskar

Chcesz zostać wolnym aż do ostatniej chwili

A i tak trafiasz za kratki za swoje klatki; Pasolini

Kawa kapała mu na brodę, jedną, drugą

Na biurku wibrował telefon, ledwo, ale długo

Porwanie, mord, tylko takie ma telefony

Kundel jebał tę robotę #mobbing #underdog

Tylko tyle dała mu buda

Napełnia jakoś michę, ale minę ma pitbulla

Gdyby nie karma, to by, kurwa, nie odebrał nigdy

Odbiera. Domyka tel, ani trochę inny

Parę budynków dalej, wykolejony typ

(fssst fssst) białe i woń toalet

Dla niejednego to trup

Który powoli rujnuje niedawno wykopany grób — jego grób

Nie ma odwrotu, tylko karma robi moonwalk, finał?

Pada na podłogę - padlina

Parę budynków dalej mały wali w kaloryfer

Na tę planetę małp tylko taką ma motykę

Mama tyle lat potulna jak baranek

Tata? Rottweiler na tę babę

Na tym etapie wiem — nie tylko bajki mają morały:

Reinkarnujemy, nim umieramy